kaçış

kendimden kaçmak için sana gelmiştim

kendimle başbaşa kalmamak için

hastaydım yine o zamanlar

hep o öksürüklü halim

bitkin yorgun..

o zamanlarda da küfrederdim

kendimi de sevmezdim çok

tıpki şimdiki gibi..

önce ben kaçtım

sana geldim..

sen de bana kaçtın

ama kendi evindeydin

kendine kaçtın sen de..

bana kaçarmış gibiykende..

ikimiz de sende buluştuk

daha güvenliydi senin evin..

ben sonra

kaçmak için birşeyden

uyumamaya başladım

yazmaya..

daha çok yazmaya..

benim kaçışlarım seni korkuttu

sende başladın kaçmaya

sen kaçtıkça uyumak istedin..

uyudukça kaçtın..

ben uyanıktım hala

aynı yatakta uzanamadık

birimiz uyurken diğerimiz uyanıktık..

ben kaçmaktan yoruldum

dinlenmek için uyudum sonra

sen doymuşken uykuya

sen geldin sonra..

ben çıkamadım yataktan

gözlerim kapınıyorken uykusuzluktan..

ben uyudum çok

uyanmak istedim..

uyandır beni hadi dedim

gerçeği ver bana

rüyayı değil diye..

ikimizde kendi yataklarımızda

açtık gözlerimizi..

ellerimiz gidemedi telefona

telefona giden ellerimiz

konuşamadı..

konuşan dudaklarımız

söyleyemedi..

söyledik sonunda

söylenenler gerçekti..

her kaçış kendini kovaladı

bu hikayede..

her kaçan kendi uykusundaydı

uyanmaya geç kaldık..

başka bir rüyaya giderken

başka bir gerçekte

elbet buluşmak üzere..