21 Mayıs 2012 Pazartesi

Yalnızlık..
Köküne kadar yalnızlık bu.
Okyanustaki bir tek balık
Oysa hayat öylesine kalabalık
Bazen iyiyken..
Geberip gitmeyi çok istemek...
Hiç birşeyi bu kadar istememeyi isterdim.
Neden beni kovalıyor ki
Bendeki diğeri
Onda da bir diğeri mi var
Bizim “diğer”lerimiz tanışmış olabilirler mi?
Ama herşey çok kalabalık
Ben minicik kaldım içlerinde
Kendimi kaybettim
Elimden tutsaydı sendeki diğeri
Senin diğerinde kötü mü
Yoksa iyi mi?
Fahişe mi aldatmacaların altında
Bacak arasını açan
Küstah mı yoksa o herşeyi çok bilenler gibi
Ben haksız olmaya mı mecburum
Yazmaya ve okunmamaya mı tutsak
Memelerinden kan fışkıran bir anne mi?
Bende ki diğeri.
Sen arkanı dönüp giderken
Aslında yanımda gibiyken
Son bir kez arkana dönüp bakmayı istermiydin
Son kez..
Hayatın içindeki milyarlarca saniyeden
sadece bir saniye diledim
Bir küçük ölümlü saniye
Birazdan unutulacak, gömülecek, solacak saniye
Ama ben zamansız kaldım..
Hep mi kötüydüm.
Kötümüyüm?
Kötüysem ölmeyi hakedebilirim bence.
İyiysem peki?
Neye göreysem iyi
Görece mi akıp giden zamanın saniyesi
Akmıyor mu zaman.
Sen ben biz değilken mi akmıyor zaman?
Sen bir başkasıyla mı bizsin.
Seni gerçekten sevemeyecek bir başkası.
Benim kadar sevemeyecek
Benim kadar zamansız olamayacak bir başkası.
Neyse...