22 Haziran 2009 Pazartesi

özel

özel isteklerim oldu bazen, benim özelim olarak kalmaya mecbur bırakıldı.
"ters kimlik" oluşturmak konusunda ustalaşan ben, "yeme" diyince yiyen, "yapma" diyince yapan, "sevme" diyince seven ve "gitme" diyince giden ben..
karşımdakinin niyetini sorgulamaksızın, iyi veya kötü demeden aksini yapmaya çalışarak kendimi savunan ben.
sürekli günah çıkarıyorum.
belki de belirsizlik bu kadar fazlalaşınca hayatımda, günah çıkarırken bile bi yandan kendimi savunuyorum.

hiç bir oyun kartlar açıkken kazanılamaz!

herkes saklamakta haklı "özellerini"
ve işte son zamanlarda da buna kafayı taktım ben..

"Özdeyişler halinde ve kanıyla yazan kimse okunmayı değil, ezberlenmeyi ister"
F. Nietzsche

ezberlenmeyi istiyorum
bende
okunmayı değil
bu kadar açmışken "özelimi"

2 yorum:

http dedi ki...

ezber anlam barındırmaz ama... söylenir bir çırpıda ve karışır rüzgara...

kutsal kitap olasın var senin; ezberlenen, anlamaya çalışılmayan...

anladım ben seni...

blackinwhite dedi ki...

kutsal kitap gibi ezbere değil,sadece "özel" insanların bildiği bir kitap, yarım da kalsa sonunu bilebilecekleri bir kitap.
sonu belli hikayelerin olmadığı ama.
kendi ezberimi yaratmak ve yaşatmak isterdim ve bunu düşünerek uyumadım sabaha kadar.
ezber bozmak değil amacım..
"ben" olabilmek "olmamı istedikleri" gibi olmadan.

kulağımda müzik sabaha kadar aynı şarkıyı dinledim.
manga- alışırım gözlerimi kapamaya

"Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bir gün herşey dese
Ben inanirim belki de bu yalana
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya "

bunalımım beni bile bunalttı:))