kapı

.......

oysa bilmez ki her mutluluğa gizlice ismini fısıldadığımı,
çok güzel bir ana şahit olduğunda yalnız olduğun için üzülmek gibi,
ahh keşke sen de olsaydın...

kedinin önüne bir yumak atar gibi atardın mutluluğu önüme
ben koşa koşa gelirdim arkandan.

ağzım yüzüm tüy tüy olana dek ısırırdım mutluluğu
peşinden giderdim hep.

her kapının ardı ıssız bir asansör boşluğu
katlarca düşeceğim uğursuz rakamlarca yuvarlanarak..

oysa kitapta yazardı ki:
"sormazdın yüreğimde suçlumuyun diye, seni sevdiğimi bilirdim, bu da sana yeterdi" kendi özneme çevirince..
shakespeare anlatırdı o zaman ben susardım.


o konuştukça ben o olurdum
gözümün önünde yıllar aralanırdı..
bir kapı açardı bana
ne zaman ardına baksam uğursuz bir asansör boşluğu olurdun

düşerdim..