ölüm bütün sınıfları kaldırır

öyle iyi sakladım ki kendimi
siz bile gördüğünüzü ben sandınız.
oysa yoktu hiç bir adımım ıslak betona
ve kalmamıştı hiç bir ayak izim yollarda.

siz sandınız ki tıkırındaydı herşey
iyiydi yolundaydı

soru işaretleri bırakıp gitmek istiyorum
bencilce..

anlatmak istemiyorum neler olup bittiğini.
içimdeki değersizlik öyle büyüdü öyle büyüdü ki
kendime ait hiç birşey göremez oldum.

bana yüklediğiniz değersizlikler içinde kayboldum.
en dipteyim sanki.
daha derini yok.

yanlış seçimlerim oldu.

sözlerimi de geri alamam ki
ama rica etsem verirsiniz belki geri.

sevgilerimi de verin

kanalizasyona karışmış duygularımı da..

çekip gideyim istiyorum.
sözlerden uzak kalayım.

sen kendi açından hep haklısın
ben ise haksız.
tamam bırakın bari hep haksız kalayım.

çözülsün şu zincirler ayaklarımdan.
koşayım ben de biraz.

acı çekmekten korkmuyorum asla.

böyle donuklaşmış bir ruha iyi gelir acı
kendine getirir.

sorularım
sorularım
sorularım

nolur birisine de cevap verin..

istediklerim değil
duymak istemediklerim değil

korktuklarımı söyleyin bana.

acıya boğun beni
ben öldüremiyorum işte

korkağım
siz öldürün beni...