aynı

5. kattaki evimde, her akşam aynı balkona çıkmak, balkondaki aynı sandalyeye oturmak, aynı marka sigaradan bir tane alıp, aynı çakmakla yakmak, içerken aynı tarafa bakmak, ve yanı zehri solumak her akşam, aynı pencerelerin arkasındaki hayatları merak etmek, kimler nelere üzüldü, kimler aşık oldu bugün ve kimler sevişti..

her gece aynı sese uyanmak, kedilere bişey mi oldu korkusuyla aynı balkona çıkmak, çıplak ayakla terliksiz, aynı yöne bakmak, aynı havadan aynı derin

nefesi solumak, aynı sigaradan bir tane daha yakmak..

aynı kokuyla ağzımdaki yatağa girmek ve yine aynı hayalleri kurmak..
bu kadar aynılık mı korkuttu beni hayatta, hayat mı çok sinsiydi de içimeböyle bir korkuyu bilerek saldı..

yanımda birisi varmış gibi, aynı yöne yatmak her gece..

2 yastıktan birisini kafama koyup giderine sarılmak her rüyadan önce..

aynı yatağa serilen hep aynı çarşaflar yıllardır.

yeter..

bu kadar aynılık fazla bana, herşey aynıyken bir ben mi değişiyorum sürekli..

olduğum yerde durmak istiyorum bazen..

çocuk oyuncağı düüşüncelerimi aynı sakarlıkla kırıp kırıp yerlere fırlatıyorum,

yürürken takılıp düşmelerim de aynı uzun zamandır.

bardakları kırmalarım aynı..

terliklerimi de ters giymelerim aynı her sabah uyandığımda..

belki de aynı şeyleri yazmaktan sıkıldım ben..

ne değişti şimdi yazınca?

ben değilmiyim şimdi?

ya da kim değişti okuduğunda?

amacım mı vardı hayatta son anda vazgeçtiğim?

amacı mı vardı hayatın da son anda benden vazgeçti?

cevapsız çağrılara geri dönmez oldum yine son zamanlarda..

beklentiler beklentisizlik havuzunda boğuldu..

son kedi tırmığı da kanattı elimi ama çabuk iyileşti bu sefer..

sivilcelerim aynı yerde çıkıyor çoğu zaman, aynı yerlerimle mi uğraşıyorum acaba ben?

hep aynı hatalar yaptığım, ben değşirken nasıl olurda hala aynıyım?

kendime inat direniyorum sanki, herşeye inat küfürlerim aynı..

şarhoş olduktan sonra içtiğim içki aynı damağımda..

hep aynı neye güldüğünü bilmeyen saçma halim..

bağırmak mı lazım kurtarın beni demek için

ama herkes aynı değil mi?

eskiden de duyulmamıştı..

off çıldırtan bir sessizlik var içimde.

aynı sessizlik..

aynı öfke..

aynı ben..

aynı...