17 Nisan 2009 Cuma

bizim hikayemiz


bir belirsizliğin içinde yol alır gibi bulanıklaştı sular...

açık denizlere çıkıp da seninle denizin en derininde atmış gibisin beni.. hani tam da denize girdiğinde yosunlardan dibi göremezken ve yorulana kadar kulaç atarken, nefesin tükenirken kıyıya da tam ulaşacakken boşunaydı denmesi gibi...

belki de berraklığın özlemi bendeki..

git mi demek kolay gidiyorum demek mi?

mor bir yaprağın üzerindeki su damlaları yazdırdı bu yazıyı bana..

boğazımda düğümlenmiş kelimelerin ucundan tutup da çözdü karışık düşünceleri içimde..

acı çekmekten korkmasam giderdim biliyorum, bu devrik cümlelerden uzak, başı sonu belli olmayan hikayelerden kaçıp giderdim ben..

ve senin duyamayacağın bir sesle "neyse" derdim sen arkanı dönerken..

ve senin bunu duyamaman ne değiştirirdi bizim hikayemizde bilemem..

Hiç yorum yok: