13 Mart 2010 Cumartesi

-.-

..............................
tavana doğru bakarken, az önce rüyamda gördüklerimi hatırlamaya çalışıyordum.
dünden kalma bir melodi de dilimin ucundaydı sürekli tekrarlarken farkettim -ne kadar süredir tekrarladığımı farketmediğimi- aklımda yer etmiş olduğunu.
savaşların sonu barışla biterken tarih boyunca, her barış başka bir savaşın da habercisiydi hep.

son zamanlarda öğrendiklerim.
öğrenmek zorunda olduklarım.
bilim insanı anlamaya çalışırken ne kadar da çaresizdi.
üstüne üstlük dürüst de olmak zorundaydı.

bazen insan kendini çaresiz hisseder.
ben de çaresizim sanki biraz şu sıralar.

uçan gazlı balonlar gibi, ipini bırakırsan,
uçar uçar ve patlar sonunda..

insan zihninin tüm patolojileri,
kendini normal zannedenler
başkasını normal zannedenler.

hala yapılamayan "normal" tanımları.

normal olmak zorunluluğu, normal olmayanların çileden çıkartan savurganlığı.
tutarsızlığı ve duyarsızlığı.

...................................................

elimden gelen şeyleri yapamayınca
ellerime öfkelenirim ben.

onlara değil.

saman alevi bile az kalır benim sinirlenip sönmeme.

ben sinirlendim derken sönenlerdenim.
içimde biraz kin barındırsaydım,
intikam veya şiddet.

yada özümdekileri -normal olmak uğruna-
irade denen kılıfla saklamasaydım,
hayat benim için daha yaşanılası olurdu.
sizler için değil.

asla değil.

küçük kadın oyunları,
sahte kadın korkuları,
kendini acındırmalar
aşkı kullanmak
gözyaşına sığınmak

oysa bir anlam da ifade etmezdi çok fazla bilirim.

ben insanın en çok kendini eleştirenini severim.

aynaya sık bakıyor demektir çünkü.

morarmış göz altlarını kapatmak gibidir.
gözündeki çapaklardan kurtulmak gibi yada.

"o"nun bana duyduğu öfke kendisinden yansıyor bilirim.

iyi kötü ne varsa bende görmüştür en çok çünkü.

kendi kötü özelliklerini bende görüp sevinmiştir, küfretmiştir.
ben çirkinsem mutlu olmuştur.
çünkü o çirkinken yalnız değildir.

benim kaybetmemi bekler sürekli.
onun kaydedişine yüklediği anlamı biraz anlamsızlaştırmak için.

ben acı çekerim.
içindeki ölmemiş insanlık üzülür duyunca.
ama diğer yarısı üzülmüş gibi bile yapmaz.

düşünür sonra,
ben niye böyleyim.

üzülür.
bende bilseydim
üzülmüş gibi yapardım belki.
üzülmezdim çok da..

..............................................
"adam kadına vurduğunda"
erkektir.

sevgiyle imzalanan gizli sözleşmeler fes edilmiştir.

içinde kurtarılmayı bekleyen bir çocuk vardır.
ama göstermez utanır.
çünkü o çocuk değil
erkektir.
...............................................

okurken içinden bana mı yazdı acaba diyeceksin.

eğer sen bunu diyorsan kendine "zekisin"
eğer zekiysen inan bana seninle iyi anlaşabiliriz.

ama anlamamış gibi yaparsan da
inan bana o sadece senin problemin.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Ben Anladım !!

blackinwhite dedi ki...

kimsin ne anladın? çok merak ettiimm...